The Empty Pot- ശൂന്യമായ പാത്രം - ഒരു ചൈനീസ് ധാർമ്മിക കഥ

 

ശൂന്യമായ പാത്രം - ഒരു ചൈനീസ് ധാർമ്മിക കഥ

 

വളരെക്കാലം മുമ്പ് ചൈനയിൽ, വളരെയധികം പ്രായം ചെന്ന  വൃദ്ധനായ ഒരു ചക്രവർത്തി ജീവിച്ചിരുന്നു, അദ്ദേഹത്തിന് കുട്ടികളില്ലായിരുന്നു. കുട്ടികളില്ലാതിനാൽ ആ ചക്രവർത്തിവിചാരിച്ചു തന്റെ കാലശേഷം രാജ്യം ഭരിക്കാൻ ഒരു പിൻഗാമി വേണം അതിനായി യോഗ്യനായ ഒരു പിൻഗാമിയെ തിരഞ്ഞെടുക്കാൻ ആഗ്രഹിച്ച അദ്ദേഹം ഒരു മത്സരം നടത്താൻ തീരുമാനിച്ചു. അദ്ദേഹം ആ ദേശത്തെ എല്ലാ കുട്ടികളെയും വിളിച്ചുകൂട്ടി ഓരോരുത്തർക്കും ഓരോ വിത്ത് നൽകി.

എന്നിട്ട് കുട്ടികളോടായി പറഞ്ഞു.

"ഇതൊരു പ്രത്യേക തരം വിത്താണ്," അദ്ദേഹം പ്രഖ്യാപിച്ചു. "ഇത് നടുക, പരിപാലിക്കുക, ഒരു വർഷത്തിനുള്ളിൽ നിങ്ങൾ നട്ട്  വളർത്തിയതിനൊപ്പം തിരികെ മടങ്ങി വരിക. ഏറ്റവും നല്ല ചെടിയുള്ളയാൾ അടുത്ത ചക്രവർത്തിയാകും."

 

ആ വന്ന കുട്ടികളിൽ പിംഗ് എന്ന ആൺകുട്ടിയും ഉണ്ടായിരുന്നു, അവൻ  സസ്യങ്ങളെ വളരെ അധികം സ്നേഹിച്ചിരുന്നു. അവൻ വിത്ത് വീട്ടിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി, ഒരു നല്ല കലം കണ്ടെത്തി, ആ കലത്തിൽ മണ്ണ് നിറച്ച് ചക്രവർത്തി തന്ന വിത്ത് കുഴിച്ചിട്ടു.  എല്ലാ ദിവസവും അത് പരിപാലിച്ചു.  ആഴ്ചകൾ കടന്നുപോയി, പിന്നീട് മാസങ്ങൾ കടന്നുപോയി, ആ വിത്ത് വളർന്നില്ല. പിംഗ് എല്ലാം പരീക്ഷിച്ചു നോക്കി - പുതിയ മണ്ണ്, കൂടുതൽ വെള്ളം, സൂര്യപ്രകാശം – പക്ഷേ വിത്ത് മുളച്ച് വന്നില്ല  കലം ശൂന്യമായി തുടർന്നു.

 

ഒരു വർഷത്തിനുശേഷം, കുട്ടികൾ മനോഹരമായ പൂക്കളും മരങ്ങളുമായി കൊട്ടാരത്തിലേക്ക് മടങ്ങി. എന്നാൽ  പിംഗ് വിഷമത്തോടെ  ലജ്ജയോടെ, എന്നാൽ സത്യസന്ധനായി, പിംഗ് തന്റെ ഒഴിഞ്ഞ കലം മാത്രം കൊട്ടാരത്തിലേക്ക് ചക്രവർത്തിയെ കാണിക്കാൻ കൊണ്ടുവന്നു.

 

ചക്രവർത്തി ഓരോ കുട്ടിയുടെയും ചെടി ശ്രദ്ധാപൂർവ്വം നോക്കി. ഒടുവിൽ,  ചക്രവർത്തി പിംഗിന്റെ അടുത്ത് വന്നു നിന്ന് ചോദിച്ചു എവിടെ നിന്റെ ചെടി അവൻ വളരെ അധികം വിഷമത്തോടെ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞു. ചക്രവർത്തി അവനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു.

 

ചക്രവർത്തി,  അവിടെ കൂടി നിന്നവരെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തി കൊണ്ട്   അദ്ദേഹം ഒരു അത്ഭുതകരമായ പ്രഖ്യാപനം നടത്തി: “ഇതാ നിങ്ങളുടെ പുതിയ ചക്രവർത്തി—പിംഗ്!”

 

ജനക്കൂട്ടം ഞെട്ടിപ്പോയി. എന്നിട്ട്  ചക്രവർത്തി വിശദീകരിച്ചു, “ഞാൻ എല്ലാവർക്കും വേവിച്ച വിത്തുകൾ നൽകി. ആ വിത്തുകൾ ഒരിക്കലും വളരാൻ കഴിയില്ല. എന്നിട്ടും, നിങ്ങളെല്ലാവരും വിത്ത് മാറ്റിസ്ഥാപിച്ചു - പിംഗ് ഒഴികെ. ഒരു നേതാവിന്റെ യഥാർത്ഥ ഗുണങ്ങളായ ധൈര്യം, സത്യസന്ധത, എന്നിവ അദ്ദേഹം കാണിച്ചു.”

 

ഉപസംഹാരം: വഞ്ചനയിലൂടെ നേടിയ വിജയത്തേക്കാൾ വിലപ്പെട്ടതാണ് സത്യസന്ധതയും സത്യസന്ധതയും. ചിലപ്പോൾ, ശരിയായ കാര്യം ചെയ്യുന്നത് ആദ്യം പരാജയമായി തോന്നിയേക്കാം, പക്ഷേ അത് ഒടുവിൽ യഥാർത്ഥ പ്രതിഫലത്തിലേക്ക് നയിക്കുന്നു.